Przyczyn chorób prostaty i niezdolności do osiągnięcia wystarczająco twardej i zdrowej erekcji jest rzeczywiście wiele. Wcześniej było to powszechnie nazywane organicznym i/lub psychogenicznym zaburzeniem erekcji, podczas gdy dziś wiemy, że w większości przypadków jest to połączenie czynników fizycznych (choroba prostaty) i psychologicznych (stres, związek partnerski).
Najbardziej prawdopodobną przyczyną zaburzeń erekcji jest napływ większych ilości krwi do ciała gąbczastego w penisie w związku z para współczulnym indukowanym uwalnianiem tlenku azotu z miejscowego śródbłonkowego naczynia krwionośnego. Wydzielina żylna tych struktur jest spowodowana uciskiem przekrwionych tkanek, jak i uciskiem niektórych mięśni miednicy (takich jak m. kulszowo-jamisty i m.opuszkowo-gąbczasty). Wraz z utratą stymulacji przywspółczulnej dochodzi do zaburzenia osiągnięcia zdrowej i twardej erekcji.
Oprócz wymienionych czynników neurogennych i naczyniowych, dla zdrowych i silnych erekcji istotne znaczenie mają czynniki psychologiczne i hormonalne oraz izoglukogenne. Spośród fizycznych przyczyn zaburzeń erekcji (ED) należy wymienić: cukrzycę (wraz z jej powikłaniami w naczyniach krwionośnych i nerwach, zwłaszcza autonomicznych, może prowadzić do naczyniowych lub neurogennych zaburzeń erekcji), uszkodzenie rdzenia kręgowego (niezwykle ważne jest oszacowanie stopnia uszkodzenia, gdyż to zadecyduje o możliwościach leczenia proponowanych przez lekarza. Leczenie, w szczególności będzie dotyczyło tego, jak przy pomocy stymulacji bez bodźców wzrokowych i wyobraźni można osiągnąć twardą erekcję) i zaburzenia endokrynologiczne (np. hipogonadyzm, hiperprolaktynemia).
Nie wolno nam zapominać o skutkach leków, które dana osoba stosuje w tym czasie. Różne leki na nadciśnienie, leki hormonalne, środki przeciwbólowe, przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne i wiele innych mogą mieć negatywny wpływ na osiągnięcie zdrowej i stabilnej erekcji.
Czynniki psychologiczne mogą być przyczyną (np.: depresja i zaburzenia lękowe, w szczególności zaburzenia paniczne, znacznie zwiększają częstość występowania słabszych erekcji) słabszych erekcji. Stres związany ze stawieniem czoła oczekiwaniom oraz strach przed niepowodzeniem jest najważniejszą przyczyną niezdrowej erekcji, nawet w przypadku poprawy stanu organizmu (po kontuzji).
Również Czynniki kulturowe mogą mieć wpływ na niektórych mężczyzn (np. błędna interpretacja, że mężczyzna musi mieć silną erekcję, gdy tylko zobaczy piękną kobietę, że intensywność erekcji podczas związku nie zmienia się lub uwzględnia zmiany fizjologiczne zachodzące w czasie starzenia się; wolniejsze erekcje, większe znaczenie stymulacji fizycznej).
Trzy czynniki wpływające na osiągnięcie zdrowej i twardej erekcji
Czynniki można podzielić na trzy (3) grupy:
- Organiczne – jako powikłanie choroby prostaty
- Psychologiczne – wywołane przez zdrowie psychiczne i problemy emocjonalne
- Mieszane – połączenie przyczyn organicznych i psychogenicznych
Organiczne:
- Pojawiają się stopniowo, z wyjątkiem urazów
- Ciągła dysfunkcja i niezdolność do osiągnięcia zdrowej i silnej erekcji
- Brak erekcji w nocy lub wczesnym rankiem
- W wieku powyżej 60 lat
- Zdolność do osiągania erekcji i orgazmu
- Dowiedz się więcej o Przyczynach Zaburzenia erekcji organicznej
Psychologiczne:
- Trudności w osiągnięciu mocnej erekcji (bez urazu)
- Problemy w rodzinie
- Wspólna noc / poranna erekcja
- Mężczyźni poniżej 60. roku życia bez obecności czynników ryzyka
- Ewentualne przerwanie orgazmu lub wytrysku
W 80% przypadków przyczyną niemożności osiągnięcia zdrowych i twardych erekcji jest mieszana etologia z dominacją składnika organicznego. Od 35 do 50% mężczyzn z cukrzycą cierpi na zaburzenia erekcji, inni z podobnymi chorobami przewlekłymi (choroby nerek, przewlekły alkoholizm, stwardnienie rozsiane, miażdżyca i inne choroby układu krążenia) osiąga bardzo podobne wyniki. Różnica w objawach zaburzeń erekcji zależy od przyczyny pojawienia się i chorób prostaty, z którymi dana osoba ma do czynienia.
